بررسی کتاب پیدایش (آیات ششم تا هشتم)

بررسی کتاب پیدایش (آیات ششم تا هشتم)


سپس خدا فرمود:"توده های بخار از هم جدا شوند تا آسمان در بالا و اقیانوس ها در پایین تشکیل گردند". خدا توده های بخار را از آب های پایین جدا کرد و آسمان را به وجود آورد. شب گذشت و صبح شد. این، روز دوم بود (آیات ششم تا هشتم).
آسمان به معنای اتمسفر یا لایه هوا است و با ابرها پوشانده شده بود. هوا آنقدر گرم بود که سبب تبخیر شدن آب های زمین شد و ابرها تشکیل شدند. مقداری از آب ها محدود به دریاها شد و بقیه به عنوان ابر (توده های بخار) در آسمان ماندند.
جو زمین پوششی گازی شکل است، اما ماده خالص نیست، بلکه مخلوطی از گازهایی است که به طور عام هوا نامیده می شود. 78درصد هوا را نیتروژن تشکیل می دهد که فراوان ترین ترکیب طبیعی بوده و نقش آن رقیق کردن اکسیژن است، به نحوی که باعث می شود که ما مقدار مناسبی از اکسیژن را دم هر دم تنفس کنیم. اکسیژن 21 درصد هوا را تشکیل می دهد و از لحاظ شیمیایی با بسیاری عناصر و ترکیبات، ترکیب می شود. هم چنین اکسیژن به عنوان تقویت کننده احتراق توصیف شده است. وقتی احتراق سریع که به صورت شعله مشاهده می شود، ترکیب اکسیژن است با سوخت هایی نظیر چوب، گاز یا نفت. نیتروژن و اکسیژن 99 درصد هوا را تشکیل می دهند. یک در صد باقیمانده مشتمل است بر گازراکد آرگن و دی اکسید کربن با مقادیر بسیار اندکی از دیگر گازهای راکد نظیر هلیوم، ئیدروژن، متان و اکسید نیتروس.