بررسی کتاب پیدایش (آیات نهم تا بیست و سوم)
پس از آن خدا فرمود:"آب های زیر آسمان در یک جا جمع شوند تا خشکی پدید آید". و چنین شد. خدا خشکی را "زمین" و اجتماع آب ها را "دریا" نامیده و خدا این را پسندید. سپس خدا فرمود:"انواع نباتات و گیاهان دانه دار و درختان میوه دار در زمین برویند و هریک، نوع خود را تولید کنند". همین طور شد و خدا خشنود گردید. شب گذشت و صبح شد. این، روز سوم بود (آیات نهم تا سیزدهم).
تا این جا سطح زمین کاملا با آب پوشانده شده بود. در این مرحله بر روی زمین، دو منطقه توسط خدا تشکیل شدند: خشکی ها و دریاها شکل گرفتند و جزیره ها و قاره ها ظاهر شدند. این ها آخرین چیزهایی هستند خدا به طور خاص نامگذاری می کند. سپس خدا فرمان می دهد تا انواع نباتات و گیاهان و درختان در زمین برویند.
از آن جا که نور در مرحله/روز اول خلق شده و در روز دوم اتمسفر به وجود آمد، وجود آب که دارای اکسیژن است، همگی از عوامل ضروری و حیاتی در رشد و نمو گیاهان و درختان بودند.
هریک، نوع خود را تولید کنند
این عبارت ده بار در فصل اول کتاب پیدایش تکرار می شود. خدا ابتدا انواع گیاهان و درختان را آفرید، سپس هر کدام، نوع خود را تولید می کنند، اما به گونه های دیگر تبدیل نمی شوند. این شیوه بیان، به خوبی تفاوت و تضاد آفرینش را با تکامل نشان می دهد.
سپس خدا فرمود:"در آسمان اجسام درخشانی باشند تا زمین را روشن کنند و روز را از شب جدا نمایند و روزها، فصل ها و سال ها را پدید آورند". و چنین شد. پس خدا دو روشنایی بزرگ ساخت تا بر زمین بتابند: روشنایی بزرگ تر برای حکومت بر روز و روشنایی کوچک تر برای حکومت بر شب. او هم چنین ستارگان را ساخت. خدا آن ها را در آسمان قرار داد تا زمین را از هم جدا نمایند. و خدا خشنود شد. شب گذشت و صبح شد. این، روز چهارم بود (آیات چهاردهم تا نوزدهم).
این بخش با فرمان خدا در مرحله/روز اول ارتباط نزدیکی دارد. ستارگان و سیارات و قمرهای آن ها مانند ماه، باید در مرحله/روز اول آفریده شده باشند، اما به علت غلظت ابرها، قابل مشاهده نبودند. اکنون با کم غلظت شدن ابرها به علت سرد شدن بیشتر هوا، اجرام آسمانی قابل رویت شدند. بدین ترتیب، فصل ها پدید آمدند.
بین آیه چهاردهم با چهارم ارتباط برقرار می شود: در هر دو آیه، خورشید جدا کننده روز و شب است، با این تفاوت که در آیه چهارم خورشید پشت ابرها مخفی است، در حالی که در آیه 14 از پشت آن بیرون می آید و کاملا دیده می شود.
سپس خدا فرمود:"آب ها از موجودات زنده پر شوند و پرندگان بر فراز آسمان به پرواز درآیند". پس خدا حیوانات بزرگ دریایی و انواع جانوران آبزی و انواع پرندگان را آفرید. خدا از این خشنود شد و آن ها را برکت داده، فرمود:"موجودات دریایی بارور و کثیر شوند و آب ها را پر سازند و پرندگان نیز روی زمین زیاد شوند". شب گذشت و صبح شد. این روز، پنجم بود (آیات بیستم تا بیست و سوم).
روز پنجم: آفرینش حیوانات دریایی و پرندگان
به روند آفرینش توجه کنید: در روزهای اول و دوم موجودات بی جان خلق شدند. در روز سوم زندگی گیاهی نمایان شد و در روز پنجم زندگی حیوانی آغاز گردید.
حیوانات بزرگ دریایی (آیه 21)
عبارت "حیوانات بزرگ دریایی" به نام هیولای ترسناک دریایی در افسانه کنعانی ها اشاره دارد. در اغلب اشعار دوران عهد عتیق، این هیولای ترسناک دریایی جزء رقبای قدرتمند خدایان تلقی می گردید. اما در پیدایش، موجودات دریایی تصویری از بخشی از خلقت نیکوی خداوند می باشند و این امر آن ها را ارزشمند می سازد. موجودات دریایی هرگز رقیب یا مخالف خداوند نیستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر