یکی از بزرگترین چالشها برای ایمانداران زندگی در جوامع غیر مسیحی یا جایی که آزادی انتخاب دین ممنون است وجود دارد.....
عملکرد و روش زندگی و برخورد ما در این جوامع بسیار مهم بوده و باعث
مشکلات بزرگی برای ما میشود که با هم آنها را مورد بررسی قرار میدهیم...
زندگی در جایی که برای گناه تبصره میگذارند و عملا قانون خدا را به بهانه
های مختلف دور میزنند برای یک ایماندار بسیار سخت است...جایی که رفتار شما و
ایمان شما بارها و بارها و شاید هر ساعت مورد حمله شریر قرار میگیرد که
این مکانها میتواند در خانه باشد یا محل کار و یا در محل زندگی و کشور
شما....
همانطور که مسیح فرمود:او نیامده تا صلح برقرار کند بلکه آمده تا جدا سازد..پدر را از پسر و غیره....
منظور این آیه بر میگردد به همین مشکل که ما وقتی ایمان می آوریم در ابتدا
توسط خانواده و اقوام مورد سرزنش قرار میگیریم و کمتر کسی پیدا میشود که
ما و اعتقادمان را بپذیرد و همگان مارا رد میکنند...صحبتهایی از قبیل محروم
بودن از ارث یا دیگر تو فرزند ما نیستی و یا در موارد شدیدتر اخراج از
خانه و ضرب و شتم و در پاره مواقع تهدید یا قتل این عزیزان توسط قوم یا
اقوام آن دیار...
خب حالا مسئولیت و عملکرد ما در چنین جوامعی چگونه میتواند باشد؟؟؟؟
در ابتدا خاطر نشان کنم آیه خوشابحال کسانی که به خاطر من ناسزا میشنود و
آنها را به خاطر نام من توبیخ و تنبیه میکنند که اجر ایشان در آسمان بسیار
است.
این آیه خود تنها و بهترین مرحم برای این درد است و بزرگترین وعده
ای که ما در خداوند داریم ..بعد از این تسلی بزرگ نوع رفتار ما باعث جلال
خداوند و رهایی از این چالش بزرگ میشود...اصولا به محض ایمان آوردن ذوق و
شوقی که از روح القدس بر شخص جاری میشود و احساساتی که درگیر میشوند تا شخص
به این تکاپو بی افتد که باید همه را نجات دهد و بشارت دهد اولین قدم
اشتباه در این مورد است!!!
قرار نیست همه بفهمند که شما به مسیح ایمان
آوردید تا در مقابل شما جبهه بگیرند...شما با تغییر تاکید میکنم تغییر در
رفتار و گفتار روزانه خود و ترک اخلاقهای بد گذشته و تبدیل شدن به یک انسان
جدید آن هم با هدایت روح القدس حکایت همان نوری میشوید بروی تپه که همگان
آن نور را میبینند و بسوی او روانه میشوند...این تغییر محسوس شاید در ابتدا
توجه کسی را جلب نکند و به مرور زمان باعث سوال در ذهن دیگر اعضاء این
چنین جوامعی میشود که چطور شده که این شخص اینگونه تغییر کرده است؟؟؟بعد از
ترقیب و سوال برانگیختن در مورد خودتان در ذهن عموم حالا نوبت مرحله دوم
است که شما باید بدون نام بردن از نام مسیح آیات و کلمات کلیدی کتاب مقدس
را در حرفهایتان به کار بگیرید...تاثیر کلام چون زنده است بسیار بسیار
تاثیر گذار بوده و شخص مقابل شما را به فکر فرو میبرد....در ادامه شما باید
با اطلاعات کافی در مورد دین و آیین گذشته خود و همچنین اطلاعات کافی در
مورد کار مسیح و کتاب مقدس به صورت نا محسوس افراد مخالفتان را با سوال
کردن و مقایسه دیدگاها به چالش بکشید که البته بعد از دو مرحله اول باید
صورت بگیر که شخص تغییر را در شما دیده و با کلام خدا آشنا شده و حالا
آمادگی این را دارد که به چالش کشیده شود و این شخص در این زمان نرم و از
آن تعصب افراطی خود دست بر داشته است....
در نتیجه یادمان باشد که
شیپور دست گرفتن و اعلام کردن اینکه ما مسیحی هستیم ولی ایمان ما عمل
نداشته باشد و هیچ تغییری در رفتار ما صورت نگیرد نه بدرد ما میخورد نه
مسیح....
در خداوند شاد و پیروز باشید
یکی از بزرگترین چالشها برای ایمانداران زندگی در جوامع غیر مسیحی یا جایی که آزادی انتخاب دین ممنون است وجود دارد.....
عملکرد و روش زندگی و برخورد ما در این جوامع بسیار مهم بوده و باعث مشکلات بزرگی برای ما میشود که با هم آنها را مورد بررسی قرار میدهیم...
زندگی در جایی که برای گناه تبصره میگذارند و عملا قانون خدا را به بهانه های مختلف دور میزنند برای یک ایماندار بسیار سخت است...جایی که رفتار شما و ایمان شما بارها و بارها و شاید هر ساعت مورد حمله شریر قرار میگیرد که این مکانها میتواند در خانه باشد یا محل کار و یا در محل زندگی و کشور شما....
همانطور که مسیح فرمود:او نیامده تا صلح برقرار کند بلکه آمده تا جدا سازد..پدر را از پسر و غیره....
منظور این آیه بر میگردد به همین مشکل که ما وقتی ایمان می آوریم در ابتدا توسط خانواده و اقوام مورد سرزنش قرار میگیریم و کمتر کسی پیدا میشود که ما و اعتقادمان را بپذیرد و همگان مارا رد میکنند...صحبتهایی از قبیل محروم بودن از ارث یا دیگر تو فرزند ما نیستی و یا در موارد شدیدتر اخراج از خانه و ضرب و شتم و در پاره مواقع تهدید یا قتل این عزیزان توسط قوم یا اقوام آن دیار...
خب حالا مسئولیت و عملکرد ما در چنین جوامعی چگونه میتواند باشد؟؟؟؟
در ابتدا خاطر نشان کنم آیه خوشابحال کسانی که به خاطر من ناسزا میشنود و آنها را به خاطر نام من توبیخ و تنبیه میکنند که اجر ایشان در آسمان بسیار است.
این آیه خود تنها و بهترین مرحم برای این درد است و بزرگترین وعده ای که ما در خداوند داریم ..بعد از این تسلی بزرگ نوع رفتار ما باعث جلال خداوند و رهایی از این چالش بزرگ میشود...اصولا به محض ایمان آوردن ذوق و شوقی که از روح القدس بر شخص جاری میشود و احساساتی که درگیر میشوند تا شخص به این تکاپو بی افتد که باید همه را نجات دهد و بشارت دهد اولین قدم اشتباه در این مورد است!!!
قرار نیست همه بفهمند که شما به مسیح ایمان آوردید تا در مقابل شما جبهه بگیرند...شما با تغییر تاکید میکنم تغییر در رفتار و گفتار روزانه خود و ترک اخلاقهای بد گذشته و تبدیل شدن به یک انسان جدید آن هم با هدایت روح القدس حکایت همان نوری میشوید بروی تپه که همگان آن نور را میبینند و بسوی او روانه میشوند...این تغییر محسوس شاید در ابتدا توجه کسی را جلب نکند و به مرور زمان باعث سوال در ذهن دیگر اعضاء این چنین جوامعی میشود که چطور شده که این شخص اینگونه تغییر کرده است؟؟؟بعد از ترقیب و سوال برانگیختن در مورد خودتان در ذهن عموم حالا نوبت مرحله دوم است که شما باید بدون نام بردن از نام مسیح آیات و کلمات کلیدی کتاب مقدس را در حرفهایتان به کار بگیرید...تاثیر کلام چون زنده است بسیار بسیار تاثیر گذار بوده و شخص مقابل شما را به فکر فرو میبرد....در ادامه شما باید با اطلاعات کافی در مورد دین و آیین گذشته خود و همچنین اطلاعات کافی در مورد کار مسیح و کتاب مقدس به صورت نا محسوس افراد مخالفتان را با سوال کردن و مقایسه دیدگاها به چالش بکشید که البته بعد از دو مرحله اول باید صورت بگیر که شخص تغییر را در شما دیده و با کلام خدا آشنا شده و حالا آمادگی این را دارد که به چالش کشیده شود و این شخص در این زمان نرم و از آن تعصب افراطی خود دست بر داشته است....
در نتیجه یادمان باشد که شیپور دست گرفتن و اعلام کردن اینکه ما مسیحی هستیم ولی ایمان ما عمل نداشته باشد و هیچ تغییری در رفتار ما صورت نگیرد نه بدرد ما میخورد نه مسیح....
در خداوند شاد و پیروز باشید
عملکرد و روش زندگی و برخورد ما در این جوامع بسیار مهم بوده و باعث مشکلات بزرگی برای ما میشود که با هم آنها را مورد بررسی قرار میدهیم...
زندگی در جایی که برای گناه تبصره میگذارند و عملا قانون خدا را به بهانه های مختلف دور میزنند برای یک ایماندار بسیار سخت است...جایی که رفتار شما و ایمان شما بارها و بارها و شاید هر ساعت مورد حمله شریر قرار میگیرد که این مکانها میتواند در خانه باشد یا محل کار و یا در محل زندگی و کشور شما....
همانطور که مسیح فرمود:او نیامده تا صلح برقرار کند بلکه آمده تا جدا سازد..پدر را از پسر و غیره....
منظور این آیه بر میگردد به همین مشکل که ما وقتی ایمان می آوریم در ابتدا توسط خانواده و اقوام مورد سرزنش قرار میگیریم و کمتر کسی پیدا میشود که ما و اعتقادمان را بپذیرد و همگان مارا رد میکنند...صحبتهایی از قبیل محروم بودن از ارث یا دیگر تو فرزند ما نیستی و یا در موارد شدیدتر اخراج از خانه و ضرب و شتم و در پاره مواقع تهدید یا قتل این عزیزان توسط قوم یا اقوام آن دیار...
خب حالا مسئولیت و عملکرد ما در چنین جوامعی چگونه میتواند باشد؟؟؟؟
در ابتدا خاطر نشان کنم آیه خوشابحال کسانی که به خاطر من ناسزا میشنود و آنها را به خاطر نام من توبیخ و تنبیه میکنند که اجر ایشان در آسمان بسیار است.
این آیه خود تنها و بهترین مرحم برای این درد است و بزرگترین وعده ای که ما در خداوند داریم ..بعد از این تسلی بزرگ نوع رفتار ما باعث جلال خداوند و رهایی از این چالش بزرگ میشود...اصولا به محض ایمان آوردن ذوق و شوقی که از روح القدس بر شخص جاری میشود و احساساتی که درگیر میشوند تا شخص به این تکاپو بی افتد که باید همه را نجات دهد و بشارت دهد اولین قدم اشتباه در این مورد است!!!
قرار نیست همه بفهمند که شما به مسیح ایمان آوردید تا در مقابل شما جبهه بگیرند...شما با تغییر تاکید میکنم تغییر در رفتار و گفتار روزانه خود و ترک اخلاقهای بد گذشته و تبدیل شدن به یک انسان جدید آن هم با هدایت روح القدس حکایت همان نوری میشوید بروی تپه که همگان آن نور را میبینند و بسوی او روانه میشوند...این تغییر محسوس شاید در ابتدا توجه کسی را جلب نکند و به مرور زمان باعث سوال در ذهن دیگر اعضاء این چنین جوامعی میشود که چطور شده که این شخص اینگونه تغییر کرده است؟؟؟بعد از ترقیب و سوال برانگیختن در مورد خودتان در ذهن عموم حالا نوبت مرحله دوم است که شما باید بدون نام بردن از نام مسیح آیات و کلمات کلیدی کتاب مقدس را در حرفهایتان به کار بگیرید...تاثیر کلام چون زنده است بسیار بسیار تاثیر گذار بوده و شخص مقابل شما را به فکر فرو میبرد....در ادامه شما باید با اطلاعات کافی در مورد دین و آیین گذشته خود و همچنین اطلاعات کافی در مورد کار مسیح و کتاب مقدس به صورت نا محسوس افراد مخالفتان را با سوال کردن و مقایسه دیدگاها به چالش بکشید که البته بعد از دو مرحله اول باید صورت بگیر که شخص تغییر را در شما دیده و با کلام خدا آشنا شده و حالا آمادگی این را دارد که به چالش کشیده شود و این شخص در این زمان نرم و از آن تعصب افراطی خود دست بر داشته است....
در نتیجه یادمان باشد که شیپور دست گرفتن و اعلام کردن اینکه ما مسیحی هستیم ولی ایمان ما عمل نداشته باشد و هیچ تغییری در رفتار ما صورت نگیرد نه بدرد ما میخورد نه مسیح....
در خداوند شاد و پیروز باشید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر