یکی
دیگر از چالشهای بزرگی که بیشتر نو ایمانان با آن روبرو میشوند کلیسا
میباشد!!!مردمان ایران و کلا ما شرقیها بر عکس مردمان غرب بسیار خون گرم و
احساساتی و زود جوش هستند و بیشتر آیینها و ادیان نیز از آسیا پدید آمده و
شروع شده است..خصلت بدب که ما ایرانیها بیشتر با آن سر و کار داریم بحث
الگو برداری و همچنین دنباله روی از یک یا چند اشخاص میباشد...یک نو ایمان
وقتی وارد کلیسا میشود جهت مشارکت نا خود آگاه تحت تاثیر جمع قرار میگیرد و
رفتار همه اعضا را زیر نظر میگیرد و حس پیشرفت و توجه در این شخص به جایی
میرسد که خود را به ایمانداران قدیمی نزدیک میکند....که این امر بسیار خوب و
در عین حال بسیار زیان بار میتواند باشد...خمیر مایه یک نو ایمان در حال
شکلگیری است و این خمیر مایه هر طور که شکل بگیرد ایماندار همانطور رفتار و
تربیت خواهد شد...در جوامع غربی این امر در کلیساها کمتر دیده میشود چون
آنها یاد گرفته اند که از نوجوانی به خودشان باور و اعتماد به نفس داشته
باشند و آنها خود یک شخصیت حقیقی برای خودشان و جامعه هستند و نیازی به
پیروی و یا الگو برداری از کسی نیستند..به نظر من دز کلیساها باید این روش
به کار گرفته شود که نو ایمانان جداگانه و با هم مشارکت داشته باشند و شبان
باید بیشتر از پیش مواظب شکلگیری خمیر مایه این عزیزان باشد تا ایمان این
عزیزان کاملا استوار گردد و بعد در مشارکت با دیگر اعضاء قرار گیرند..
در خداوند شاد و پیروز باشید
در خداوند شاد و پیروز باشید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر