ترانه "مرغ سحر" در مراسم سالگرد قتل ستار در اوین

فعالان در تبعید: زندانیان بند 350 زندان اوین با برپایی مراسمی، یاد و خاطره وبلاگ نویس جانباخته در زندانهای جمهوری اسلامی ایران را گرامی داشتند.


بنا بر اطلاع کمپین صلح فعالان در تبعید” روز یکشنبه 12/8/92 جمع کثیری از زندانیان حاضر در بند 350 زندان اوین در اولین سالگرد شهادت مظلومانه ستار بهشتی، کارگر زحمتکش؛ با شعرخوانی غلام رضا خسروی، زندانی محکوم به اعدام، سخنرانی آقای رضا شهابی و خواندن ترانه دسته جمعی و کف زدن های ممتد برگذار شد.


گزارش این مراسم که توسط یکی از زندانیان بند 350 در اختیار “کمپین صلح فعالان در تبعید” قرار گرفته، به شرح زیر است:
هر شب ستاره ای به زمین می کشند و باز این آسمان غم زده غرق ستاره هاست.





مراسم بزرگداشت شهید راه آزادی، ستار بهشتی، با حضور پر شور و کف زدن های ممتد زندانیان آغاز گردید.
ادامه برنامه با خواندن قطعه شعر “در رهایی از آزادی” و “رویش بهاران آزادی از خون شهیدان” توسط زندانی محکوم به اعدام، غلامرضا خسروی همراه بود.



پس از شعرخوانی آقای خسروی، رضا شهابی دیگر زندانی بند 350 به سخنرانی در خصوص این شهید والامقام که جان خود را بر سر عهد و پیمان خود نهاد و رنج و دردهای التیام نیافته مادر دردمندش، تلاش های مذبوحانه حاکمان برای لاپوشانی کردن جنایت شان، بسته شدن پرونده و سواستفاده عده ای از خون این شهید پرداخت.


آقای شهابی در سخنرانی امروز خود گفت:

” از خود و شما می پرسم که آیا کاری کرده اید تا نگذاریم ستار بهشتی های درون مان بار دیگر کشته شوند؟
یکسال پیش در همین جا، وقتی فهمیدید که ستار را کشته اند، همه یکصدا شعار دادید” خون ستار می جوشد – زندانی می خروشد”


امروز از خود و شما می پرسم صدای این خروش کجاست؟


دوستان بگذریم از اینکه کسانی در پی کسب شهرت و نام با دست و پا زدن های ناجوانمردانه رسانه ای خود، سعی در ساختن نردبان ترقی و گرفتن ژست قهرمانانه برای خود از جنازه آن شهید داشتند.

من ضمن ابراز امیدواری در پیگیری روند پرونده شهید ستار بهشتی و محاکمه علنی عاملین و عامرین این جنایت، اولین سالگرد شهادت این کارگر شهید راه آزادی خواهی و عدالت را به مادر عزیز و داغدیده ایشان و نیز خانوداه رنج کشیده وی و هم بندیان عزیزم و تمامی آزادی خواهان ایران و جهان و علی الخصوص طبقه کارگر تسلیت عرض می کنم.
پس از این سخنرانی آقای شهابی که با آرزوی رسیدن به آزادی و سعادت مهمانان، همراه بود؛ ترانه “مرغ سحر” و سرود “ای ایران ای مرز پرگهر” به صورت دسته جمعی خوانده شد.


این مراسم نهایتا با کف زدن های مداوم حضار به افتخار آن شهید پایان یافت.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد