پنج نمونه رشد کلیسا در کتاب اعمال رسولان فصل های اول تا یازدهم
چهار. پطرس در شهر قیصریه (اعمال رسولان فصل دهم)
شهر قیصریه در ساحل مدیترانه، در چهل و پنج کیلومتری شمال یافا واقع بود. قیصریه بزرگ ترین و مهم ترین شهر بندری ساحل مدیترانه در فلسطین، مرکز ایالت رومی یهودیه بود. این اولین شهری بود که مسیحیان غیر یهودی و کلیسای غیر یهودی داشت. جمعیت غیر یهودی این شهر بیشتر از یهودیان بود. طبق ادعای یوسفوس (مورخ یهودی) در سال 66 میلادی در قیصریه بیست هزار یهودی زندگی می کرد.
در این شهر یک افسر رومی به نام کرنیلیوس زندگی می کرد که فرمانده هنگی بود معروف به "ایتالیایی". او فرمانده 100 سرباز بود. کرنیلیوس به دین یهود گرویده بود و شخصی خداپرست و پرهیزکار بود و خانواده ای خداترس داشت. او همیشه با سخاوت به فقرای یهودی کمک می کرد و به درگاه خدا دعا می کرد. او مسیحی نبود، اما در جستجوی خدا بود. از این رو خدا پطرس را نزد او فرستاد تا پیغام انجیل را به او برساند. کرنیلیوس نمونه ای است از این که خدا "به آنانی که با دل پاک در جستجوی او باشند، پاداش می دهد" (عبرانیان فصل یازدهم آیه ششم). خدا شناخت کرنیلیوس را کامل کرد. کرنیلیوس سومین افسر رومی است که در عهد جدید به مسیح ایمان می آورد. اولین افسر رومی که سمتی مشابه کرنیلیوس داشت، در شهر کفرناحوم زندگی می کرد. او از مسیح درخواست کرد تا خدمتکار او را شفا دهد (متی فصل هشتم آیات پنجم تا سیزدهم). افسر رومی دیگر در پای صلیب اقرار کرد که مسیح فرزند خداست (متی فصل بیست و هفتم آیه پنجاه و چهارم).
به خاطر جلوگیری از شورش و آشوب ها، لازم بود سربازان رومی برای حفظ صلح در سرتاسر اسرائیل مستقر شوند. از آن جا که رومی ها فاتح بودند، بیشتر آن ها از یهودی ها نفرت داشتند و رابطه دوستانه ای با قوم یهود نداشتند. کرنیلیوس که افسر ارتش بود، در موقعیت دشواری قرار داشت. او نماینده حکومت روم بود، اما در قیصریه زندگی می کرد. طی سال هایی که در اسرائیل بود، خودش مغلوب خدای اسرائیل شده بود. او به خداپرستی معروف بود و مورد احترام یهودیان قرار داشت.
کرنیلیوس طبق سنت یهودیان، سه بار در روز دعا می کرد. چند روز بعد، او این موضوع را با پطرس در میان گذاشت:"در این ساعت، طبق عادت در خانه خود مشغول دعا بودم..." (آیه 30).
یک روز، ساعت سه بعدازظهر، به هنگام دعا، کرنیلیوس در رویا فرشته خدا را دید. فرشته وعده داد که پطرس را برای او خواهد آورد. خدا توسط یک فرشته او را آماده کرد تا هر پیغامی را که پطرس برای او می آورد، بپذیرد. این بدان معنا است که دل او برای پذیرفتن هر آنچه خدا داشت، کاملا باز بود.
از سوی دیگر، پطرس نیز رویایی می بیند که مفهوم آن چنین بود:"او نباید به غیر یهودیان به دیده تحقیر نگاه کند و فکر کند که خدا آن ها را نخواهد بخشید" (آیات سیزدهم تا شانزدهم). این نکته ریشه تاریخی/مذهبی داشت. بعد از تبعید یهودیان به آشور و بابل، به تدریج، رهبران مذهبی یهود، قوانین و تبصره هایی به قانون حیوانات حرام افزودند (این قوانین در متن کتاب مقدس وجود ندارد)، به طوری که یهودیان نتوانند با غیریهودیان بر سر یک سفره بنشینند، چون به اصطلاح "نجس" می شدند. در حقیقت، یهودیان، غیر یهودیان را نجس قلمداد می کردند. در انجیل یوحنا فصل هجدهم آیه بیست و هشتم می خوانیم که عیسی پس از بازجویی به کاخ فرماندار رومی فرستاده شد. یهودیان برای این که نجس نشوند، داخل کاخ نشدند، چون اگر داخل می شدند دیگر نمی توانستند در مراسم مذهبی شرکت کنند. مطابق قوانین یهود، اگر شخص یهودی وارد خانه فردی غیریهودی می شد، نجس می گردید و در نتیجه، نمی توانست در مراسم مذهبی و هم چنین معبد و کنیسه حضور یابد.
خداوند می دانست که این طرز تفکر، مانع اصلی بشارت انجیل به غیریهودیان بود. از این رو، توسط رویایی به پطرس نشان داد که او نباید به غیریهودیان به دیده حقارت نگاه کند و هم چنین خوردن غذاهایی که تا قبل از این رویا، حرام بود، از این به بعد مجاز و بلامانع می باشد (اعمال رسولان فصل دهم). قبل از آن هم مسیح فرموده بود که هیچکس با خوردن چیزی نجس نمی شود. چیزی که انسان را نجس می سازد، سخنان و افکار تلخ و منفی او است (متی فصل پانزدهم آیه یازدهم). مسیح به شاگردانش گفت:"مگر نمی دانید که آنچه می خورید، به روح تان لطمه نمی زند و آن را نجس نمی سازد؟ زیرا خوراک با قلب و روح شما کاری ندارد، بلکه از معده شما عبور می کند و بیرون می رود. (با این گفته، عیسی نشان داد که هر نوع خوراک، پاک و حلال است) (انجیل مرقس فصل هفتم آیات هجدهم و نوزدهم).
مسیحیان یهودی موظف بودند تا پیام انجیل را به غیر یهودیان اعلان کنند. بنابراین، نگرش غلط آن ها درباره خوراک و معاشرت با غیریهودیان ابتدا می بایست اصلاح می گردید. از طرفی، تعداد یهودیان خارج از اسرائیل، آنقدر نبود که در روستاها و شهرک ها بتوان خوراک حلال را تهیه کرد. مبشرین یهودی بایستی در خانه های غیر یهودیان اقامت می کردند و هر غذایی را می خوردند. اگر به خاطر ایمان شان، دستگیر و زندانی می شدند، در زندان از خوراک حلال خبری نبود.
آنچه مسلم است نجات غیر یهودیان مهم تر از احکام مربوط به خوراک حلال بود. خداوند در عیسی مسیح به قیمت گزافی نجات انسان را مهیا نمود. بنابراین، منطقی نبود که به خاطر خوراک، نجات غیریهودیان از قلمرو گناه،هرگز تحقق نیابد.
وقتی پطرس وارد خانه کرنیلیوس شد، در واقع همه احکام یهود را زیر پا گذاشت. پطرس اعتراف کرد که از آمدن به خانه کرنیلیوس احساس راحتی نمی کرده است، اما چون دانست که قلبی مشتاق در آن خانه هست، نمی توانست پیغام خود را از او باز دارد. خدا با پر کردن این خانواده رومی از روح القدس، آن ها را تمام و کمال مورد تایید قرار داد. پطرس دید که چاره ای جز تعمید دادن آن ها ندارد و باید آن ها را با یهودیان مسیحی شده، برابر بداند. با ایمان آوردن کرنیلیوس و خانواده اش به مسیح، خدا نشان داد که پیغام انجیل برای همه است! قدم بعدی که می بایست برداشته می شد، رساندن پیغام انجیل به تمام دنیا بود.
اگرچه کرنیلیوس در قیصریه اقامت داشت، اما احتمالا مدتی بعد به روم بازگشت. بدین سان، ایمان آوردن کرنیلیوس وسیله ای شد برای انتشار انجیل در پایتخت روم.
چهار. پطرس در شهر قیصریه (اعمال رسولان فصل دهم)
شهر قیصریه در ساحل مدیترانه، در چهل و پنج کیلومتری شمال یافا واقع بود. قیصریه بزرگ ترین و مهم ترین شهر بندری ساحل مدیترانه در فلسطین، مرکز ایالت رومی یهودیه بود. این اولین شهری بود که مسیحیان غیر یهودی و کلیسای غیر یهودی داشت. جمعیت غیر یهودی این شهر بیشتر از یهودیان بود. طبق ادعای یوسفوس (مورخ یهودی) در سال 66 میلادی در قیصریه بیست هزار یهودی زندگی می کرد.
در این شهر یک افسر رومی به نام کرنیلیوس زندگی می کرد که فرمانده هنگی بود معروف به "ایتالیایی". او فرمانده 100 سرباز بود. کرنیلیوس به دین یهود گرویده بود و شخصی خداپرست و پرهیزکار بود و خانواده ای خداترس داشت. او همیشه با سخاوت به فقرای یهودی کمک می کرد و به درگاه خدا دعا می کرد. او مسیحی نبود، اما در جستجوی خدا بود. از این رو خدا پطرس را نزد او فرستاد تا پیغام انجیل را به او برساند. کرنیلیوس نمونه ای است از این که خدا "به آنانی که با دل پاک در جستجوی او باشند، پاداش می دهد" (عبرانیان فصل یازدهم آیه ششم). خدا شناخت کرنیلیوس را کامل کرد. کرنیلیوس سومین افسر رومی است که در عهد جدید به مسیح ایمان می آورد. اولین افسر رومی که سمتی مشابه کرنیلیوس داشت، در شهر کفرناحوم زندگی می کرد. او از مسیح درخواست کرد تا خدمتکار او را شفا دهد (متی فصل هشتم آیات پنجم تا سیزدهم). افسر رومی دیگر در پای صلیب اقرار کرد که مسیح فرزند خداست (متی فصل بیست و هفتم آیه پنجاه و چهارم).
به خاطر جلوگیری از شورش و آشوب ها، لازم بود سربازان رومی برای حفظ صلح در سرتاسر اسرائیل مستقر شوند. از آن جا که رومی ها فاتح بودند، بیشتر آن ها از یهودی ها نفرت داشتند و رابطه دوستانه ای با قوم یهود نداشتند. کرنیلیوس که افسر ارتش بود، در موقعیت دشواری قرار داشت. او نماینده حکومت روم بود، اما در قیصریه زندگی می کرد. طی سال هایی که در اسرائیل بود، خودش مغلوب خدای اسرائیل شده بود. او به خداپرستی معروف بود و مورد احترام یهودیان قرار داشت.
کرنیلیوس طبق سنت یهودیان، سه بار در روز دعا می کرد. چند روز بعد، او این موضوع را با پطرس در میان گذاشت:"در این ساعت، طبق عادت در خانه خود مشغول دعا بودم..." (آیه 30).
یک روز، ساعت سه بعدازظهر، به هنگام دعا، کرنیلیوس در رویا فرشته خدا را دید. فرشته وعده داد که پطرس را برای او خواهد آورد. خدا توسط یک فرشته او را آماده کرد تا هر پیغامی را که پطرس برای او می آورد، بپذیرد. این بدان معنا است که دل او برای پذیرفتن هر آنچه خدا داشت، کاملا باز بود.
از سوی دیگر، پطرس نیز رویایی می بیند که مفهوم آن چنین بود:"او نباید به غیر یهودیان به دیده تحقیر نگاه کند و فکر کند که خدا آن ها را نخواهد بخشید" (آیات سیزدهم تا شانزدهم). این نکته ریشه تاریخی/مذهبی داشت. بعد از تبعید یهودیان به آشور و بابل، به تدریج، رهبران مذهبی یهود، قوانین و تبصره هایی به قانون حیوانات حرام افزودند (این قوانین در متن کتاب مقدس وجود ندارد)، به طوری که یهودیان نتوانند با غیریهودیان بر سر یک سفره بنشینند، چون به اصطلاح "نجس" می شدند. در حقیقت، یهودیان، غیر یهودیان را نجس قلمداد می کردند. در انجیل یوحنا فصل هجدهم آیه بیست و هشتم می خوانیم که عیسی پس از بازجویی به کاخ فرماندار رومی فرستاده شد. یهودیان برای این که نجس نشوند، داخل کاخ نشدند، چون اگر داخل می شدند دیگر نمی توانستند در مراسم مذهبی شرکت کنند. مطابق قوانین یهود، اگر شخص یهودی وارد خانه فردی غیریهودی می شد، نجس می گردید و در نتیجه، نمی توانست در مراسم مذهبی و هم چنین معبد و کنیسه حضور یابد.
خداوند می دانست که این طرز تفکر، مانع اصلی بشارت انجیل به غیریهودیان بود. از این رو، توسط رویایی به پطرس نشان داد که او نباید به غیریهودیان به دیده حقارت نگاه کند و هم چنین خوردن غذاهایی که تا قبل از این رویا، حرام بود، از این به بعد مجاز و بلامانع می باشد (اعمال رسولان فصل دهم). قبل از آن هم مسیح فرموده بود که هیچکس با خوردن چیزی نجس نمی شود. چیزی که انسان را نجس می سازد، سخنان و افکار تلخ و منفی او است (متی فصل پانزدهم آیه یازدهم). مسیح به شاگردانش گفت:"مگر نمی دانید که آنچه می خورید، به روح تان لطمه نمی زند و آن را نجس نمی سازد؟ زیرا خوراک با قلب و روح شما کاری ندارد، بلکه از معده شما عبور می کند و بیرون می رود. (با این گفته، عیسی نشان داد که هر نوع خوراک، پاک و حلال است) (انجیل مرقس فصل هفتم آیات هجدهم و نوزدهم).
مسیحیان یهودی موظف بودند تا پیام انجیل را به غیر یهودیان اعلان کنند. بنابراین، نگرش غلط آن ها درباره خوراک و معاشرت با غیریهودیان ابتدا می بایست اصلاح می گردید. از طرفی، تعداد یهودیان خارج از اسرائیل، آنقدر نبود که در روستاها و شهرک ها بتوان خوراک حلال را تهیه کرد. مبشرین یهودی بایستی در خانه های غیر یهودیان اقامت می کردند و هر غذایی را می خوردند. اگر به خاطر ایمان شان، دستگیر و زندانی می شدند، در زندان از خوراک حلال خبری نبود.
آنچه مسلم است نجات غیر یهودیان مهم تر از احکام مربوط به خوراک حلال بود. خداوند در عیسی مسیح به قیمت گزافی نجات انسان را مهیا نمود. بنابراین، منطقی نبود که به خاطر خوراک، نجات غیریهودیان از قلمرو گناه،هرگز تحقق نیابد.
وقتی پطرس وارد خانه کرنیلیوس شد، در واقع همه احکام یهود را زیر پا گذاشت. پطرس اعتراف کرد که از آمدن به خانه کرنیلیوس احساس راحتی نمی کرده است، اما چون دانست که قلبی مشتاق در آن خانه هست، نمی توانست پیغام خود را از او باز دارد. خدا با پر کردن این خانواده رومی از روح القدس، آن ها را تمام و کمال مورد تایید قرار داد. پطرس دید که چاره ای جز تعمید دادن آن ها ندارد و باید آن ها را با یهودیان مسیحی شده، برابر بداند. با ایمان آوردن کرنیلیوس و خانواده اش به مسیح، خدا نشان داد که پیغام انجیل برای همه است! قدم بعدی که می بایست برداشته می شد، رساندن پیغام انجیل به تمام دنیا بود.
اگرچه کرنیلیوس در قیصریه اقامت داشت، اما احتمالا مدتی بعد به روم بازگشت. بدین سان، ایمان آوردن کرنیلیوس وسیله ای شد برای انتشار انجیل در پایتخت روم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر