مسیح و خریدن شمشیر
در لوقا فصل بیست و دوم آیه سی و ششم می خوانیم که مسیح به شاگردانش می فرماید:"اگر کوله بار و پول دارید، بردارید و اگر شمشیر ندارید، بهتر است لباس خود را بفروشید و شمشیری بخرید."
مقصود مسیح از خریدن شمشیر چه بود؟ آیا منظور او ایجاد ارعاب و وحشت در غیر مسیحیان و استفاده از زور و تهدید و هم چنین جنگ
مسلحانه به منظور گسترش مسیحیت بود؟
چنین برداشتی از خرید شمشیر با تعالیم مسیح همخوانی ندارد. مسیح و شاگردانش هرگز چنین تعلیم ندادند که از طریق تهدید و زور مردم، قلمرو مسیحیت را گسترش دهید. مسیح عقاید الهی اش را هرگز تحمیل نمی کرد. مخاطبین او در پذیرفتن یا عدم پذیرش مختار و آزاد بودند. مسیح به اراده آزاد انسان احترام می گذاشت. او نه فقط به خاطر شورش و جنگ مسلحانه دستگیر نشد، بلکه بر روی صلیب، دشمنانش را بخشید. شواهد تاریخی از جمله تلمود و اسناد و مدارک امپراطوری روم در قرن اول میلادی هیچگونه گزارشی مبنی بر شورش مسلحانه توسط پیروان مسیح و جنگ برای گسترش مسیحیت ارائه نداده اند.
با این توصیف، مقصود مسیح از خریدن شمشیر چه بود؟
بعضی ها از استعاره استفاده کرده اند و جنبه روحانی به این آیه داده اند که مقصود از شمشیر، کلام خداوند است. بیست سال بعد از صعود مسیح، اولین انجیل نوشته شد و کمی قبل از آن رساله غلاطیان. بنابراین چگونه عهدجدید را باید همراه خود می بردند؟ از سوی دیگر، طومارهای دستنویس عهدعتیق در آن دوران دست هر کسی نبود و قیمت آن بسیار گران. مثلا مقام عالیرتبه سیاسی حبشه آن را در اختیار داشت. هم چنین به یاد داشته باشیم کمی بعد از فرمایش عیسی ، پطرس شمشیر کشید و مسیح بعد از سرزنش کردن پطرس، فرد مجروح را شفا داد.
اگر تاریخ را مطالعه کنید، در می یابید که مردم به هنگام سفر از شهری به شهر دیگر و یا کشوری به کشور دیگر، نیاز به داشتن شمشیر داشتند. علت آن هم واضح بود: وجود راهزانان و حیوانات وحشی. حکایت سامری نیکو را به خاطر بیاورید که مسیح به حمله راهزنان اشاره کرد (لوقا فصل دهم آیه سی ام). هم چنین به یاد آورید وقتی سامسون در جاده با شیری روبرو شد (داوران فصل چهاردهم آیات پنجم و ششم). در فصل چهاردهم داروان می خوانیم که شیری به سامسون حمله کرد و سامسون با این که "سلاحی" همراه نداشت، با قدرت خداوند، شیر را کشت. در دوران باستان، کاروان های تجاری، افراد مسلحی را استخدام می کردند تا کالاها به مقصد برسد. مردم نیز اغلب ترجیح می دادند تا به طور گروهی مسافرت کنند (لوقا فصل دوم آیه چهل و چهارم).
از دیدگاه مسیحیت، دفاع گناه نمی باشد. روز های یکشنبه در کشورهای غربی، پلیس در محوطه بسیاری از کلیساهای بزرگ حضور دارد تا از جان ایمانداران مسیحی محافظت کند. دفاع گناه نیست. آنچه گناه تلقی می شود، کاربرد اسلحه برای تحمیل اعتقادات است.
ممکن است عده ای اعتراض کنند که دفاع یعنی قتل و خونریزی. باید توجه داشت که فرمان "قتل نکن" برای آن است که جامعه ناامن نشود و مردم به جای انتقام شخصی، به رای دادگاه و سیستم قضایی احترام بگذارند. قتل با افکار منفی و نفرت به وجود می آید. در حالی که دفاع به معنای حفظ جان در برابر یک اتفاق غیرمترقبه است. اتفاقی که ممکن است به مرگ یا معلولیت کودکان و افراد غیرمسلح انجامد.
در لوقا فصل بیست و دوم آیه سی و ششم می خوانیم که مسیح به شاگردانش می فرماید:"اگر کوله بار و پول دارید، بردارید و اگر شمشیر ندارید، بهتر است لباس خود را بفروشید و شمشیری بخرید."
مقصود مسیح از خریدن شمشیر چه بود؟ آیا منظور او ایجاد ارعاب و وحشت در غیر مسیحیان و استفاده از زور و تهدید و هم چنین جنگ
مسلحانه به منظور گسترش مسیحیت بود؟
چنین برداشتی از خرید شمشیر با تعالیم مسیح همخوانی ندارد. مسیح و شاگردانش هرگز چنین تعلیم ندادند که از طریق تهدید و زور مردم، قلمرو مسیحیت را گسترش دهید. مسیح عقاید الهی اش را هرگز تحمیل نمی کرد. مخاطبین او در پذیرفتن یا عدم پذیرش مختار و آزاد بودند. مسیح به اراده آزاد انسان احترام می گذاشت. او نه فقط به خاطر شورش و جنگ مسلحانه دستگیر نشد، بلکه بر روی صلیب، دشمنانش را بخشید. شواهد تاریخی از جمله تلمود و اسناد و مدارک امپراطوری روم در قرن اول میلادی هیچگونه گزارشی مبنی بر شورش مسلحانه توسط پیروان مسیح و جنگ برای گسترش مسیحیت ارائه نداده اند.
با این توصیف، مقصود مسیح از خریدن شمشیر چه بود؟
بعضی ها از استعاره استفاده کرده اند و جنبه روحانی به این آیه داده اند که مقصود از شمشیر، کلام خداوند است. بیست سال بعد از صعود مسیح، اولین انجیل نوشته شد و کمی قبل از آن رساله غلاطیان. بنابراین چگونه عهدجدید را باید همراه خود می بردند؟ از سوی دیگر، طومارهای دستنویس عهدعتیق در آن دوران دست هر کسی نبود و قیمت آن بسیار گران. مثلا مقام عالیرتبه سیاسی حبشه آن را در اختیار داشت. هم چنین به یاد داشته باشیم کمی بعد از فرمایش عیسی ، پطرس شمشیر کشید و مسیح بعد از سرزنش کردن پطرس، فرد مجروح را شفا داد.
اگر تاریخ را مطالعه کنید، در می یابید که مردم به هنگام سفر از شهری به شهر دیگر و یا کشوری به کشور دیگر، نیاز به داشتن شمشیر داشتند. علت آن هم واضح بود: وجود راهزانان و حیوانات وحشی. حکایت سامری نیکو را به خاطر بیاورید که مسیح به حمله راهزنان اشاره کرد (لوقا فصل دهم آیه سی ام). هم چنین به یاد آورید وقتی سامسون در جاده با شیری روبرو شد (داوران فصل چهاردهم آیات پنجم و ششم). در فصل چهاردهم داروان می خوانیم که شیری به سامسون حمله کرد و سامسون با این که "سلاحی" همراه نداشت، با قدرت خداوند، شیر را کشت. در دوران باستان، کاروان های تجاری، افراد مسلحی را استخدام می کردند تا کالاها به مقصد برسد. مردم نیز اغلب ترجیح می دادند تا به طور گروهی مسافرت کنند (لوقا فصل دوم آیه چهل و چهارم).
از دیدگاه مسیحیت، دفاع گناه نمی باشد. روز های یکشنبه در کشورهای غربی، پلیس در محوطه بسیاری از کلیساهای بزرگ حضور دارد تا از جان ایمانداران مسیحی محافظت کند. دفاع گناه نیست. آنچه گناه تلقی می شود، کاربرد اسلحه برای تحمیل اعتقادات است.
ممکن است عده ای اعتراض کنند که دفاع یعنی قتل و خونریزی. باید توجه داشت که فرمان "قتل نکن" برای آن است که جامعه ناامن نشود و مردم به جای انتقام شخصی، به رای دادگاه و سیستم قضایی احترام بگذارند. قتل با افکار منفی و نفرت به وجود می آید. در حالی که دفاع به معنای حفظ جان در برابر یک اتفاق غیرمترقبه است. اتفاقی که ممکن است به مرگ یا معلولیت کودکان و افراد غیرمسلح انجامد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر