آیا خدا با حوادث طبیعی انسان را تنبیه می کند؟
هر سال حوادث طبیعی نظیر زلزله، طوفان، سیل، رانش زمین، سونامی، آتش سوزی جنگل ها... رخ می دهد. در نتیجه وقوع این حوادث، عده زیادی جان خود را از دست می دهند و میلیاردها دلار خسارت مالی وارد می شود. این سئوال برای مردم مطرح شده که آیا خدا از طریق حوادث طبیعی انسان را تنبیه می کند؟
عهد عتیق می گوید که حوادث طبیعی با اجازه خداوند رخ می دهند. مثلا خداوند برای مدت سه سال و نیم مانع بارش باران در اسرائیل شد (اول پادشاهان فصل هفدهم آیه اول)، بلایای مختلف که بر مصر نازل می شود (خروج فصل های هفتم تا دوازدهم)، باز شدن زمین که منجر به زنده به گور شدن قورح و دیگر شورشیان شد (اعداد فصل شانزدهم آیه سی و یکم). در عهد جدید، مسیح آب و هوای طوفانی را آرام کرد (لوقا فصل هشتم آیه بیست و چهارم). خداوند همه چیز را در عالم هستی، حتی ملکول ها را نیز تحت کنترل دارد. او در جهان اختیار کامل دارد. حوادث طبیعی هیچگاه اتفاقی و تصادفی نیست و خدا را هرگز غافلگیر نمی کند.
زمانی که خدا دنیا را آفرید، همه چیز عالی بود. اما بعد از نافرمانی آدم و حوا و رخنه گناه، عوامل طبیعی دستخوش تغییرات گردید. بعد از ورود گناه، زندگی انسان به علت دوری از خدا، به خشونت گرایید. نااطاعتی انسان سبب شد تا خدا از طریق عوامل طبیعی بشر را تنبیه کند.
کتاب مقدس نشان می دهد که خدا قبل از حوادث طبیعی به انسان فرصت می داد. مثلا به مردم روزگار نوح 120 سال فرصت داد تا توسط موعظه های نوح، از راه های گناه آلودشان دست بردارند (پیدایش فصل های ششم و هفتم).
مردمان شهرهای سدوم و عموره را توسط ابراهیم از اسارت دشمنان رهانید، اما متاسفانه آنان ترجیح دادند که توجه خود را به بت پرستی و همجنس گرایی معطوف کنند. پیامد انتخاب غلط مردمان آن دیار، نابودی شهرهای شان با بارش آتش و گوگرد بود (پیدایش فصل های هجدهم و نوزدهم).
اهالی شهر اریحا نیز درباره معجزات خدای اسرائیل در مصر و صحرای سینا کاملا اطلاع داشتند. خدا به آن ها بیش از چهل سال فرصت داد تا توبه کنند. بعد از ورود قوم اسرائیل به سرزمین کنعان، مردم اریحا هم چنان به بت پرستی و قربانی کودکان برای خدایان خود ادامه می دادند. زلزله حصار شهر را ویران کرد و سپاهیان اسرائیل وارد اریحا شد (یوشع فصل ششم).
اسرائیلی ها نیز بعدها بارها به بت پرستی رو آوردند. یکی از این خدایان بعل نام داشت. بعل، خدای باران و حاصل خیزی بود. بنابراین، وقتی ایلیا به اخاب پادشاه گفت که چندین سال باران نخواهد بارید، پادشاه بسیار متعجب شد. او برای بعل کاهنان زیادی داشت، اما نمی توانستند باران ببارانند (اول پادشاهان فصل هفدهم).
نااطاعتی یونس نبی از خدا، سبب طوفان شدید در دریا شد، به طوری که کشتی حامل یونس و ملوانان در معرض خطر جدی قرار گرفت. یونس می دانست که از خدا نااطاعتی کرده و طوفان به علت تقصیر او رخ داده است (یونس فصل اول).
شاید عده ای از خوانندگان بپرسند که در مورد سونامی ژاپن در سال 2011 چه نگرشی وجود دارد؟ در دنیای امروز، ژاپن سمبل علم و تکنولوژی قلمداد می شود. دستاوردهای علم و تکنولوژی به خودی خود بد نیست، اما وقتی انسان هویت و ارزش خود را در آن ها می جوید، جای خدا را در زندگی ما می گیرند. در نتیجه، خدا اجازه می دهد که مشکلات و حوادث طبیعی وارد زندگی بشر شود، تا انسان را وادار کند که خود را مورد ارزیابی قرار دهد. این گونه بازنگری باعث می شود که ما بزرگ ترین گام ها را در رابطه با خدا و دیگران برداریم. خدا توسط حوادث طبیعی، توجه ما را به ریشه غرور و تعصبات و مشکلات جلب می کند. او ما را آن طور که هستیم (نه آن طور که تظاهر می کنیم) به خودمان نشان می دهد. اگر اجازه دهیم که خدا اراده خود را در زندگی ما آشکار کند، آن وقت تغییرات اساسی و دائمی در ما به وجود خواهد آمد.
ممکن است بعضی از خوانندگان سئوال کنند که در مورد زلزله بم در ایران (سال 2003) که سبب ویرانی ارگ تاریخی این شهر شد، چه اظهار نظری می توان کرد؟
همان طور که می دانید، ایرانیان به گذشته خود بسیار افتخار می کنند. در گذشته نه چندان دور، فوتبال ایران در قاره آسیا رقیب نداشت. در دوران باستان، ایران نه فقط برای قرن ها امپرطور بود، بلکه قلمرو آن تا نزدیک مرزهای یونان و چین قرار داشت. ویرانی ارگ باستانی بم، شامل این پیام بود که خدا می خواهد بدانیم که در گذشته زندگی نکنیم. امروز روز جدیدی است و خداوند می خواهد در زندگی شما کار جدیدی انجام دهد. نگذارید که گذشته شما، آینده تان را مشخص کند. خدا می خواهد تا شما به فراسوی سد گذشته بروید. زندان های ذهن که در گذشته دردناک یا تابناک اسیر شده، باید فرو بریزد. خدا چیزهای بزرگی برای شما در راه دارد. لطفا با فکر کردن درباره گذشته، مانع آینده بزرگی که خدا برای شما در نظر دارد، نشوید. خداوند می فرماید:"خواست و اراده من، سعادتمندی شماست و نه بدبختی تان و کسی به جز من از آن آگاه نیست. من می خواهم به شما امید و آینده خوبی ببخشم (ارمیا فصل بیست و نهم آیه یازدهم). خداوند آماده است که کار بزرگتری در زندگی ما انجام دهد. خداوند نقشه بزرگ تری برای زندگی ما دارد.
هر سال حوادث طبیعی نظیر زلزله، طوفان، سیل، رانش زمین، سونامی، آتش سوزی جنگل ها... رخ می دهد. در نتیجه وقوع این حوادث، عده زیادی جان خود را از دست می دهند و میلیاردها دلار خسارت مالی وارد می شود. این سئوال برای مردم مطرح شده که آیا خدا از طریق حوادث طبیعی انسان را تنبیه می کند؟
عهد عتیق می گوید که حوادث طبیعی با اجازه خداوند رخ می دهند. مثلا خداوند برای مدت سه سال و نیم مانع بارش باران در اسرائیل شد (اول پادشاهان فصل هفدهم آیه اول)، بلایای مختلف که بر مصر نازل می شود (خروج فصل های هفتم تا دوازدهم)، باز شدن زمین که منجر به زنده به گور شدن قورح و دیگر شورشیان شد (اعداد فصل شانزدهم آیه سی و یکم). در عهد جدید، مسیح آب و هوای طوفانی را آرام کرد (لوقا فصل هشتم آیه بیست و چهارم). خداوند همه چیز را در عالم هستی، حتی ملکول ها را نیز تحت کنترل دارد. او در جهان اختیار کامل دارد. حوادث طبیعی هیچگاه اتفاقی و تصادفی نیست و خدا را هرگز غافلگیر نمی کند.
زمانی که خدا دنیا را آفرید، همه چیز عالی بود. اما بعد از نافرمانی آدم و حوا و رخنه گناه، عوامل طبیعی دستخوش تغییرات گردید. بعد از ورود گناه، زندگی انسان به علت دوری از خدا، به خشونت گرایید. نااطاعتی انسان سبب شد تا خدا از طریق عوامل طبیعی بشر را تنبیه کند.
کتاب مقدس نشان می دهد که خدا قبل از حوادث طبیعی به انسان فرصت می داد. مثلا به مردم روزگار نوح 120 سال فرصت داد تا توسط موعظه های نوح، از راه های گناه آلودشان دست بردارند (پیدایش فصل های ششم و هفتم).
مردمان شهرهای سدوم و عموره را توسط ابراهیم از اسارت دشمنان رهانید، اما متاسفانه آنان ترجیح دادند که توجه خود را به بت پرستی و همجنس گرایی معطوف کنند. پیامد انتخاب غلط مردمان آن دیار، نابودی شهرهای شان با بارش آتش و گوگرد بود (پیدایش فصل های هجدهم و نوزدهم).
اهالی شهر اریحا نیز درباره معجزات خدای اسرائیل در مصر و صحرای سینا کاملا اطلاع داشتند. خدا به آن ها بیش از چهل سال فرصت داد تا توبه کنند. بعد از ورود قوم اسرائیل به سرزمین کنعان، مردم اریحا هم چنان به بت پرستی و قربانی کودکان برای خدایان خود ادامه می دادند. زلزله حصار شهر را ویران کرد و سپاهیان اسرائیل وارد اریحا شد (یوشع فصل ششم).
اسرائیلی ها نیز بعدها بارها به بت پرستی رو آوردند. یکی از این خدایان بعل نام داشت. بعل، خدای باران و حاصل خیزی بود. بنابراین، وقتی ایلیا به اخاب پادشاه گفت که چندین سال باران نخواهد بارید، پادشاه بسیار متعجب شد. او برای بعل کاهنان زیادی داشت، اما نمی توانستند باران ببارانند (اول پادشاهان فصل هفدهم).
نااطاعتی یونس نبی از خدا، سبب طوفان شدید در دریا شد، به طوری که کشتی حامل یونس و ملوانان در معرض خطر جدی قرار گرفت. یونس می دانست که از خدا نااطاعتی کرده و طوفان به علت تقصیر او رخ داده است (یونس فصل اول).
شاید عده ای از خوانندگان بپرسند که در مورد سونامی ژاپن در سال 2011 چه نگرشی وجود دارد؟ در دنیای امروز، ژاپن سمبل علم و تکنولوژی قلمداد می شود. دستاوردهای علم و تکنولوژی به خودی خود بد نیست، اما وقتی انسان هویت و ارزش خود را در آن ها می جوید، جای خدا را در زندگی ما می گیرند. در نتیجه، خدا اجازه می دهد که مشکلات و حوادث طبیعی وارد زندگی بشر شود، تا انسان را وادار کند که خود را مورد ارزیابی قرار دهد. این گونه بازنگری باعث می شود که ما بزرگ ترین گام ها را در رابطه با خدا و دیگران برداریم. خدا توسط حوادث طبیعی، توجه ما را به ریشه غرور و تعصبات و مشکلات جلب می کند. او ما را آن طور که هستیم (نه آن طور که تظاهر می کنیم) به خودمان نشان می دهد. اگر اجازه دهیم که خدا اراده خود را در زندگی ما آشکار کند، آن وقت تغییرات اساسی و دائمی در ما به وجود خواهد آمد.
ممکن است بعضی از خوانندگان سئوال کنند که در مورد زلزله بم در ایران (سال 2003) که سبب ویرانی ارگ تاریخی این شهر شد، چه اظهار نظری می توان کرد؟
همان طور که می دانید، ایرانیان به گذشته خود بسیار افتخار می کنند. در گذشته نه چندان دور، فوتبال ایران در قاره آسیا رقیب نداشت. در دوران باستان، ایران نه فقط برای قرن ها امپرطور بود، بلکه قلمرو آن تا نزدیک مرزهای یونان و چین قرار داشت. ویرانی ارگ باستانی بم، شامل این پیام بود که خدا می خواهد بدانیم که در گذشته زندگی نکنیم. امروز روز جدیدی است و خداوند می خواهد در زندگی شما کار جدیدی انجام دهد. نگذارید که گذشته شما، آینده تان را مشخص کند. خدا می خواهد تا شما به فراسوی سد گذشته بروید. زندان های ذهن که در گذشته دردناک یا تابناک اسیر شده، باید فرو بریزد. خدا چیزهای بزرگی برای شما در راه دارد. لطفا با فکر کردن درباره گذشته، مانع آینده بزرگی که خدا برای شما در نظر دارد، نشوید. خداوند می فرماید:"خواست و اراده من، سعادتمندی شماست و نه بدبختی تان و کسی به جز من از آن آگاه نیست. من می خواهم به شما امید و آینده خوبی ببخشم (ارمیا فصل بیست و نهم آیه یازدهم). خداوند آماده است که کار بزرگتری در زندگی ما انجام دهد. خداوند نقشه بزرگ تری برای زندگی ما دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر