برام عجیب بود ...
زمانی که استاتوس هایی دیدم که نوشته بودند
#سوئیسی ها شاد ترین مردم
#جهان هستند مشتاق شدم که لیستی که ازش صحبت میکردن را ببینم اما فقط اسم چند کشور اول را نوشته بودند و رتبه ایران را که یک عدد سه رقمی بود ...
نمیخاستم باور کنم یا بهتر بگویم که نمیتوانستم باور کنم که ما مردمان شادی نیستیم البته اگر به خودم نگاه میکردم خوب قطعا عددی که درباره ایران نوشته شده بود کاملا درست بودی اما وقتی به عام نگاه میکنم ما اصلا جایگاه درستی نداریم و به واقع حق مارا خوردند ...
به سراغ
#خبرگزاری های
#فارسی که این خبر را پوشش داده بودند رفتم اما نمیدانم چرا انگار همه از روی هم فقط کپی کرده بودند و اصلا نتوانستم ان لیستی که دربارش صحبت میکنند را پیدا کنم ؟ اصلا وجود داشت ؟ اگر واقعی بود پس چرا هیچ لینک یا
#عکسی از ان در خبرگزاری های فارسی زبان نبود ؟ و همین کافی بود که باز
#تاسف بخورم .... برای که و چه دیگر سوالی نبود که بپرسم از خودم ,چون این روز ها زیاد تاسف میخورم .
مجبور شدم باز به سراغ
#سایت های
#انگلیسی زبان بروم و در اولین سایتی که باز کردم لیست را دیدم , علامت سوالی بزرگ در سرم درست شده بود که چرا ما در انتهای لیست هستیم ؟ اما خوب زمانی که شما انسان متفاوتی باشید , انسان تنهایی هم میشوید و اینگونه بود که باید این سوال رو از خود میپرسیدم و خودم هم به ان جواب میدادم ...
زمانی که
#کامنت های
#مردم عزیز را میخواندم هیچ کدام این سوال را نپرسیده بود که چرا ما در انتهای لیست هستیم ؟ که به این بهانه سر صحبت را با او باز کنم که شاید برای لحظاتی احساس (بودن) کنم, اما هیچ ....
در
#گیشه, فرق نمیکند که چه
#فیلم های دیگری اکران هم زمان دارند اما همیشه فروش فیلم های
#کمدی بیشتر از فیلم های دیگر است.
زمانی که
#احمدی #نژاد از سفر خود که برای سخنرانی در
#سازمان #ملل رفته بود برگشت ما خیلی #شاد به #استقبال او رفتیم و خیلی #خوشحال بودیم که #رئیس #جمهوری داریم که رک تمام صحبت هایش را میکند ...
حالا به استقبال #ظریف میرویم و خوشحال هستیم که توانست منظور درست احمدی نژاد از صحبت هایش را به انها بفهماند ...
درسته هنوز نه #دلار ارزاد شده بود و نه #نان اما ما خوشحال در خیابان ها میرقصیدیم
کشور خودمان از نظر #اقتصادی یک کشور #فلج شده به حساب می اید اما ما برای قدس راهپیمایی میکنیم و خیلی شاد هستیم که قدرت منطقه حساب میشویم ...
ماکتی پلاستیکی را با موشک های 300 میلیونی غرق میکنیم و خیلی خوشحال میشویم ...
خرابی جنگ را با چشمان خود دیده ایم اما زمانی که صحبت از جنگ با #عربستان میشود بدون اینکه توجه کنیم که #امریکا تعهد به برقرای امنیت عربستان را دارد خیلی شاد میشویم که میتوانیم او را سرنگون کنیم.
مخصوصا :
زمانی که انتخابات بود حکومت شخصی را علم دار افراطی ها کرد و فقط یک اطلاح طلب را در بین کاندیده ها گزاشت در حقیقت حکومت رئیس جمهور را انتخاب کرد و با رسانه به شما فهماند که این همانی است که شما میخوهید... بعد رفتید به او رای دادید و زمانی که او انتخاب شد خوشحال شدید که امسال نتوانستند رای شما را بالا بکشند و به خدف خود رسدید و باز خوشحالی کردید و به خیابان ها ریختید ...
به نظر من این امار گیری را باید بر طبق امکانات انجام بدهند ...
ما نه مشروب داریم - نه دیسکو داریم - نه مکان هایی برای ... اما هنوز هم شاد هستیم / میخندیم و منتظر بین تعطیلات هستیم که به مسافرت برویم
با این تفاسیر به نظر من مردم ایران با این امکاناتی که دارند و میزارن شادیشان باید بین کشور های اول باشند نه در انتهای جدول ...
اما در اخر به این نتیجه رسیدم که چه اهمیتی دارد ؟ اصلا چه کسی اهمیت میدهند که ما ملت خوشی هستیم یا خیر ؟
ولی خیلی وقت است که دیگر لبخند زدن را فراموش کرده ام
